PPy3/PierwszeKroki: Różnice pomiędzy wersjami
Z Brain-wiki
m (→Pierwsze kroki: cleanup) |
|||
Linia 76: | Linia 76: | ||
</source> | </source> | ||
− | --- | + | ---- |
[[PPy3/Wprowadzenie|poprzednia]] | [[Programowanie z Pythonem 3|Strona główna]] | [[PPy3/StałeIZmienne|dalej]] | [[PPy3/Wprowadzenie|poprzednia]] | [[Programowanie z Pythonem 3|Strona główna]] | [[PPy3/StałeIZmienne|dalej]] | ||
--[[Użytkownik:RobertJB|RobertJB]] ([[Dyskusja użytkownika:RobertJB|dyskusja]]) 13:53, 15 cze 2016 (CEST) | --[[Użytkownik:RobertJB|RobertJB]] ([[Dyskusja użytkownika:RobertJB|dyskusja]]) 13:53, 15 cze 2016 (CEST) |
Wersja z 11:55, 15 cze 2016
Pierwsze kroki
- Program w Pythonie to tekst, stanowiący ciąg instrukcji; są one wykonywane przez interpreter (zasadniczo) kolejno jedna po drugiej.
- Prosta instrukcja to (zasadniczo) jedna linijka, kończy się wraz z przejściem do kolejnej linii.
- Instrukcja złożona, to linijka otwierająca zawsze zakończona dwukropkiem, a po niej - blok wcięty, tj. ciąg instrukcji (prostych i/lub złożonych) pisanych z dodatkowym wcięciem w stosunku do linijki otwierającej; mogą to być dodatkowe (np. dwie lub cztery) spacje, lub kod tabulacji, na początku każdej linijki. Koniec instrukcji złożonej następuje wraz z powrotem do poprzedniego poziomu wcięcia.
- Wyjątki od podanych reguł, istnienie których sygnalizuje słowo zasadniczo, będą przedstawione później.
- Należy się raz zdecydować, jak dokładnie będziemy tworzyć poziomy wcięcia, i konsekwentnie się tego trzymać. Najlepiej po dwie lub cztery spacje (wg. upodobań), i ustawić w opcjach edytora kodu, żeby wciśnięcie klawisza Tab skutkowało odpowiednią liczbą spacji. Mieszanie w tekście kodu spacji i tabulacji zawsze prowadzi do kłopotów.
Przykłady instrukcji prostych:
x = 1 + 2
y = 2 * x
x = x + 1
print(x, y)
Przykłady instrukcji złożonych:
if x > 0:
print(x)
def dodaj1(x):
return x + 1
Ważnym elementem są komentarze:
# a teraz, powiększę x o 1
x = x + 1
- Instrukcje budowane są z wyrażeń, a wyrażenia - z nazw, stałych i operatorów.
- Nazwa może składać się z liter (bez ogonków), cyfr i znaku podkreślenia (_). Nie może zaczynać się od cyfry. Litery małe i wielkie są rozróżniane.
- Przykładem stałych są liczby - całkowite i ułamki dziesiętne. Zamiast przecinkiem, część ułamkową oddziela się kropką.
- Inny rodzaj stałych to napisy. Można je budować na kilka sposobów:
'to jest napis'
"to jest drugi napis"
'''a to jest...
jeszcze jeden napis'''
- Ostatni przypadek to wyjątek od zasady że koniec linii kończy instrukcję. Napis podany w pierwszych dwóch postaciach nie może zawierać przejścia do nowej linii.
- Nazwy są po to, aby oznaczać nimi wartości. Wartościami mogą być np. liczby i napisy:
pi = 3.14159
komunikat = 'Uwaga!!!'
UWAGA: znak równości to nie porównanie, a operator przypisania. Powoduje on, że nazwa po jego lewej stronie będzie odtąd oznaczać wartość zapisaną po prawej.
- Więcej o stałych i nazwach na następnej stronie, na razie tyle nam wystarczy.
- Inne operatory, to w szczególności arytmetyka:
+ - * / % **
'*' to mnożenie, '%' to reszta z dzielenia (liczb całkowitych), '**' to potęgowanie.
- Napisy też można "dodawać":
imie = 'Jacek'
powitanie = 'witaj ' + imie
print powitanie