PPy3/SekwencjeIIteracja: Różnice pomiędzy wersjami
(początek treści) |
|||
| Linia 50: | Linia 50: | ||
Jest jeszcze sporo innych ,,gotowych do użytku" operacji na listach. Ale najważniejsza cecha listy jest taka: '''można zmieniać jej skład, a nawet długość, a pozostaje ona tą samą listą'''. Nawet jeśli występuje w programie pod więcej niż jedną nazwą. | Jest jeszcze sporo innych ,,gotowych do użytku" operacji na listach. Ale najważniejsza cecha listy jest taka: '''można zmieniać jej skład, a nawet długość, a pozostaje ona tą samą listą'''. Nawet jeśli występuje w programie pod więcej niż jedną nazwą. | ||
| + | ==Pętla <tt>for</tt>== | ||
| + | |||
| + | Naczelne zastosowanie listy (czy ogólniej -sekwencji), to iteracja - czyli wykonanie jakiejś operacji dla każdego elementu. I tak wygląda najprostszy rodzaj iteracji - Pętla <tt>for</tt>: | ||
| + | |||
| + | <source lang=python> | ||
| + | for x in numerki: | ||
| + | print(x) | ||
| + | </source> | ||
| + | |||
| + | Zamiast <tt>print(x)</tt> pętlę <tt>for</tt> może tworzyć dowolny blok instrukcji, zgodnie z zasadami jakie już poznaliśmy przy omawianiu instrukcji warunkowej. Cały blok tworzący wnętrze pętli będzie wykonany wielokrotnie, tyle razy, ile elementów ma lista, a za każdym razem pod nazwę stojącą bezpośrednio po słowie <tt>for</tt> podstawiony będzie kolejny element listy (przywołanej po słowie <tt>in</tt>) - kolejny, tzn. zgodnie z kolejnością, w jakiej umieszczone są one w liście. | ||
---- | ---- | ||
Wersja z 10:44, 29 cze 2016
Sekwencje i iteracja
Sekwencje to typ danych charakteryzujący się tym, że składają się z elementów zgromadzonych w pewnej kolejności. Elementem sekwencji może być cokolwiek (w tym - inna sekwencja), ale w najprostszym przypadku elementami tymi są liczby.
Sekwencje to szczególny przypadek kolekcji - takich typów danych, które składają się z elementów, ale niekoniecznie są one uporządkowane. Innym przykładem kolekcji jest zbiór (set).
Najczęściej używanym typem sekwencji jest lista (list). Listę można stworzyć (i zapamiętać) np. nadając jej pewien początkowy skład:
numerki = [0, 1, 2, 3, 5, 8]
To co stoi po prawej stronie znaku równości to literalny zapis listy - ciąg elementów, oddzielonych przecinkami, wewnątrz pary nawiasów kwadratowych.
Z listy - podobnie jak z każdej sekwencji - można pobrać element stojący w dowolnej pozycji:
print(numerki[4])
→ 5
Uwaga: pozycje numerowane są kolejnymi liczbami naturalnymi, począwszy od zera - podobnie, jak w większości języków programowania.
Można też podmienić istniejący element na inny:
numerki[0] = -1
print(numerki)
→[-1, 1, 2, 3, 5, 8]
a nawet przedłużyć ją o kolejny element:
numerki.append(13)
print(numerki)
→ [-1, 1, 2, 3, 5, 8, 13]
oraz usunąć element (skracając listę):
del numerki[0]
print numerki
→[1, 2, 3, 5, 8, 13]
Jest jeszcze sporo innych ,,gotowych do użytku" operacji na listach. Ale najważniejsza cecha listy jest taka: można zmieniać jej skład, a nawet długość, a pozostaje ona tą samą listą. Nawet jeśli występuje w programie pod więcej niż jedną nazwą.
Pętla for
Naczelne zastosowanie listy (czy ogólniej -sekwencji), to iteracja - czyli wykonanie jakiejś operacji dla każdego elementu. I tak wygląda najprostszy rodzaj iteracji - Pętla for:
for x in numerki:
print(x)
Zamiast print(x) pętlę for może tworzyć dowolny blok instrukcji, zgodnie z zasadami jakie już poznaliśmy przy omawianiu instrukcji warunkowej. Cały blok tworzący wnętrze pętli będzie wykonany wielokrotnie, tyle razy, ile elementów ma lista, a za każdym razem pod nazwę stojącą bezpośrednio po słowie for podstawiony będzie kolejny element listy (przywołanej po słowie in) - kolejny, tzn. zgodnie z kolejnością, w jakiej umieszczone są one w liście.
